ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

«Չունենալով գնողունակ քաղաքացի` մենք հարցականի տակ ենք դնում տնտեսության զարգացումը»

«Չունենալով գնողունակ քաղաքացի` մենք հարցականի տակ ենք դնում տնտեսության զարգացումը»
23.02.2018 | 01:05

Այն, որ կառավարությունը և ԱԺ իշխանական մեծամասնությունը մերժեցին իրենց ընդդիմադիր գործընկերների առաջարկը՝ վերանայել հարկերը և իջեցնել վառելիքի ԱԱՀ-ի դրույքաչափը, կանխատեսելի էր: Գնաճի նվազման խնդիրը չլուծեցին նաև ԱԺ-ում կազմակերպված լսումները, ավելին, այդ ընթացքում որոշ ապրանքների գները նորից բարձրացան: Այսինքն, քաղաքական ուժերը հավաքվեցին, խոսեցին, համոզեցին, ընդդիմացան, բայց, ինչպես միշտ, ժողովուրդը չշահեց: ՈՒրեմն ինչի՞ համար էր այս ամենը՝ հարցրինք ԱԺ պատգամավոր, «Ծառուկյան» խմբակցության անդամ ՍԵՐԳԵՅ ԲԱԳՐԱՏՅԱՆԻՆ:


-Այո, էական արդյունք չգրանցվեց, և մեր նախաձեռնությունը` վերանայել հարկային քաղաքականությունը, ևս չընդունվեց: Սակայն դա չի նշանակում, որ մենք չպետք է նախաձեռնությամբ հանդես գայինք, բոլոր դեպքերում, պառլամենտական քաղաքական ուժը պետք է ունենա իր հստակ տեսակետը և հնարավոր ամեն բան անի՝ սոցիալական լարվածությունը մեղմելու համար: Այն, ինչ առաջարկում է կառավարությունը գնաճի զսպման և հարկային փոփոխությունների առումով, ունի զուտ կոսմետիկ բնույթ և չի կարող էականորեն նպաստել գնաճի կանխմանը: Մեր՝ «Ծառուկյան» դաշինքի ծրագիրը նախատեսում է թոշակների և աշխատավարձերի բարձրացում, ինչն ինքնանպատակ չէ: Շատ լավ գիտակցելով, որ հարկային օրենսգրքի փոփոխություններից հետո ապրանքների գները բարձրանալու են, մեր ծրագրով նախատեսել էինք կանխարգելիչ միջոցառումներ՝ աշխատավարձերի, թոշակների բարձրացում: Եթե դա իրականացվեր, ապա այսօրվա գնաճն այդչափ զգալի չէր լինի մեր քաղաքացիների համար: Ստեղծված իրավիճակում խնդրի լուծման երկու տարբերակ եմ տեսնում. կամ պետք է գները չբարձրացնել, կա՛մ գնաճի համեմատ բարձրացնել եկամուտները, որպեսզի ունենանք գնողունակ քաղաքացի և կարողանանք աշխատեցնել տնտեսությունը: Չէ՞ որ տնտեսության ակտիվացումը պայմանավորված է նաև գնողունակությամբ: Այժմ մարդկանց գնողունակությունն իջել է, իսկ ապրանքների գները բարձրացել են:
-Կառավարության հավաստմամբ` իրենք ևս ցանկանում են բարձրացնել թոշակներն ու աշխատավարձերը, սակայն այս պահին այդ հնարավորությունը չունեն: Դուք ասում եք, որ հնարավոր է բարձրացնել թոշակներն ու աշխատավարձերը՝ ինչպե՞ս:
-Ասեմ, այն հարկատեսակների շեմը, որ բարձրացրել են, դրանցից բյուջե լրացուցիչ կմուտքագրվի մոտ 100 մլրդ դրամ: Կառավարությունը, քանի դեռ այդ գումարը ամբողջությամբ չի հավաքագրել, չի ցանկանում գնալ թոշակների և աշխատավարձերի բարձրացման: Սակայն, քանի որ գների բարձրացումը նախատեսված մուտքերից առաջ ընկավ, կարծում եմ` այդ հարցը կարելի է որոշակիորեն լուծել արդեն 2018-ի հուլիսից: Այսինքն, նախատեսված 100 մլրդ դրամի մուտքի կեսը՝ 50 մլրդ դրամը, պետք է հունիսի վերջին հավաքագրված լինի, հետևաբար հուլիսի 1-ից կարելի է կենսաթոշակը բարձրացնել, ասենք 2,5 հազար դրամով՝ ծախսելով հավաքագրված 50 մլրդ դրամի 10 %-ը: Դասագրքային ճշմարտություն է` եթե գները բարձրանում են, բնակչությանը պետք է փող տալ, որ այդ ապրանքը գնվի: Սա պարզ տնտեսագիտություն է, մենք սա ենք առաջարկում:
-Ձեր այդ առաջարկը իշխանության հետ ներքին բանակցություններում ընդունվու՞մ է:
-Անկեղծ ասած, նման բանակցություններ չեն եղել: Միևնույն ժամանակ կարծում եմ, որ իսկապես ժամանակն է` բանակցությունների միջոցով հասնելու այդ հարցի լուծմանը: Չունենալով գնողունակ քաղաքացի` մենք հարցականի տակ ենք դնում տնտեսության զարգացումը:
-Ի դեպ, տնտեսության ակտիվացման տեմպի մասին: Պաշտոնապես նշվել է, որ տնտեսությունը 7,7 %-ով ակտիվացել է: Մի կողմից, իհարկե, նկատվում է ներդրումների ակտիվացում էներգետիկայի, ճանապարհաշինության ոլորտներում, սակայն, եթե հաշվի առնենք հարկերի բարձրացումը, գնաճը և ԿԲ-ի կողմից դրամի վերաֆինանսավորումը, ապա ակնհայտ է, որ սրանք այն գործոններն են, որոնք ոչ ֆիսկալ առումով, սակայն ուղղակիորեն ազդեցություն են ունենալու տնտեսության աճի վրա՝ պետբյուջե ներգրավելով լրացուցիչ միջոցներ: Հիմա, ըստ Ձեզ, տնտեսության ակտիվացումը պայմանավորված է ուղղակի ներդրումների աշխուժացմա՞մբ, թե՞ այնուհանդերձ, վերը նշված երկրորդ գործոնով:
-Այստեղ պետք է հաշվի առնել նաև երրորդ գործոնը՝ կարողացել են լրացուցիչ հարկեր հավաքագրել տնտեսության մոնոպոլ դաշտից: Այսինքն, եթե 2016-ին ստվերը պայմանականորեն կազմել է 45 %, ապա 2017-ին այն հասել է 32 %-ի: Ստվերից լրացուցիչ մուտքեր են ապահովվել պետբյուջե:
-Դե, եթե կարողացել են ստվերից գումարներ բերել, դա լավ է:
-Ես կողմ եմ դրան, սակայն պետք է նկատենք, որ դա անսպառ աղբյուր չէ: Տնտեսական աճի ապահովման հաջորդ ուղղությունը, կարծում եմ, ապրանքների դիվերսիֆիկացիան է: Տնտեսական աճն ապահովվել է հիմնականում հանքահումքային ռեսուրսների շնորհիվ: Ո՞րն է այստեղ խնդիրը. վերցնենք Քաջարանի պղնձամոլիբդենային գործարանը և պայմանականորեն ընդունենք, որ 2017-ին ընկերության արտահանումը 25 %-ով աճել է: Եթե այս թիվը միջինացվի, ապա կստացվի, որ Հայաստանի տնտեսության աճը ավելացել է 1 %-ով: Արդյո՞ք այդ գումարները ներգրավվելու են մեր տնտեսության մեջ։ Իհարկե ոչ: Որովհետև նման կազմակերպության սեփականատերերը օտարերկրյա քաղաքացիներ են, ինչը նշանակում է, որ այդ շահույթը գնալու է նրանց: Այդ իսկ պատճառով տնտեսական էֆեկտը փոքր է լինելու, քանի որ այդ գումարները, որոնք առաջացրել են տնտեսական աճ, չեն ներդրվելու մեր տնտեսության մեջ: Որպեսզի տնտեսական աճը լինի շարունակական, ապրանքային շուկաների առնվազն 50 %-ը պետք է ազատականացված լինի:
-Վատ չէր լինի, այդպիսով եկամտի վերաբաշխում կլիներ ժողովրդի շրջանում:
-Ինձնից առաջ ընկաք, այո: Կլուծվի մարդկանց աշխատատեղերի հարցը, սոցիալական լարվածությունը կնվազի: Մենք սա հուշում ենք կառավարությանը: Մենք մեկս մյուսի թշնամին չենք, այլ ընդամենը ցանկանում ենք, որ մեր երկրում տնտեսական աշխուժություն տիրի, որպեսզի մարդը կարողանա իր հայրենիքում եկամուտ ստանալ:
-Ամեն դեպքում, ըստ Ձեզ, 2017-ի տնտեսական աճը հարկերի բարձրացման շնորհի՞վ է արձանագրվել:
-Կարծում եմ` դա տնտեսության ակտիվացման շնորհիվ չէ, այլ հարկերի, գների բարձրացման արդյունքում ստացել են տնտեսության ակտիվացման էֆեկտ: Սա, ցավոք, ժամանակավոր է և չի ապահովի կառավարության նախանշած տնտեսական կայունության հիմքը:
-Ապրիլից հետո կառավարման համակարգի փոփոխություններն այդ խնդիրները կլուծե՞ն: Սովորաբար ընտրությունից ընտրություն մարդիկ հույս են կապում նոր նախագահի, իսկ այս դեպքում` վարչապետի հետ: Ըստ Ձեզ, գումարելիների տեղափոխությունից այս դեպքում գումարը կփոխվի՞:
-Զարգացումների հետևյալ պատկերն եմ տեսնում. եթե մինչ այս ներկա և նախկին վարչապետները ներկուլիսային զրույցներում նշում էին, որ իրենք ազատ չեն իրենց գործողություններում, չունեն ինքնուրույնություն, ապա կառավարման համակարգի փոփոխությունն այդ պատճառաբանությունը վերացնում է: Նոր սահմանադրությամբ վարչապետն ունի շատ լայն լիազորություններ, հետևաբար, հենց նա է պատասխանատու տնտեսության զարգացման համար: Կառավարման համակարգի փոփոխությունը հավասարակշռելու է ԱԺ-ի, նախագահի և կառավարության ինստիտուտները, և որևէ մեկն իր պարտականությունները չկատարելու դեպքում չի կարող մեղադրել երրորդ ուժին:


Զրուցեց Ժասմեն ՎԻԼՅԱՆԸ

Դիտվել է՝ 4363

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ